Η Κέρκυρα είναι ένα από τα βορειότερα και δυτικότερα νησιά της Ελλάδας και του Ιονίου Πελάγους. Βρίσκεται στην είσοδο της Αδριατικής Θάλασσας, κοντά στις Ηπειρωτικές ακτές. Οι βορειοανατολικές της ακτές πλησιάζουν αρκετά (περ. 2 χιλιόμετρα) τις ακτές των Αγίων Σαράντα της Αλβανίας. Είναι μέρος του ενιαίου δήμου της Κέρκυρας, ο οποίος περιλαμβάνει επίσης τα μικρότερα νησιά Οθωνοί, Ερεικούσσα και Μαθράκι.
Έχει σχήμα μακρόστενο, πλατύτερο στο βόρειο τμήμα της, ενώ στενεύει προς τον νότο. Τα παράλιά της έχουν συνολικό μήκος 217 χιλιόμετρα και σχηματίζουν αρκετούς όρμους και ακρωτήρια. Το έδαφός της είναι κυρίως ορεινό, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα. Οι ξένοι την αποκαλούν Κορφού (αγγλ Corfu), κατά παραφθορά του βυζαντινού της ονόματος Κορυφώ, από τις δύο κορυφές που φαίνονται καθώς πλησιάζει ο επισκέπτης στο νησί. Υψηλότερες κορυφές είναι αυτή του όρους Παντοκράτορας (η αρχαία Ιστώνη, 914 μ.) και το Στραβοσκιάδι (849 μ.). Άλλες κορυφές είναι οι Βίγλες, η Τσούκα, οι Πυλίδες (ή Φυλλίδες), Άγιοι Δέκα και Σταυρός. Μικρά ποτάμια υπάρχουν στην Κέρκυρα, όπως ο Μεγαλοπόταμος, ο Τυφλός, ο Μεσογγής (ο μεγαλύτερος), το ποτάμι στην περιοχή της Λευκίμμης. Η μεγαλύτερη λίμνη είναι η Κορισσία (ή των Κορισσίων) με έκταση 4 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Επίσης υπάρχει και η λιμνοθάλασσα Χαλκιοπούλου στα νότια της πόλης της Κέρκυρας.[1]
Είναι από τα πλέον πυκνοκατοικημένα νησιά της Μεσογείου, με πυκνότητα πληθυσμού 193 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο
Ιστορία της Κέρκυρας
Στο σύνορο Ανατολής και Δύσης, το νησί υπήρξε αφετηρία της επέκτασης των αρχαίων Ελλήνων προς τα δυτικά, αλλά και πρωταρχικός στόχος των ηγεμόνων της Δύσης στην προσπάθειά τους να επιβληθούν στην περιοχή. Οι αλλεπάλληλοι δυτικοί κατακτητές άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους, τόσο στον πολεοδομικό ιστό όσο και στο αρχιτεκτονικό ύφος της πόλης. Στα πέτρινα, πολυώροφα, με κεραμίδια και σοφίτες σπίτια, που διατηρούν έντονα τα στοιχεία της ιταλικής, γαλλικής και αγγλικής αρχιτεκτονικής, χρωστά η Κέρκυρα μεγάλο μέρος της λαμπρής της φήμης.
Στην αρχαιότητα η Κέρκυρα αναφέρεται με διάφορες ονομασίες: Δρέπανον και Δρεπάνη (για την ομοιότητά της με το σχήμα δρεπανιού), Μάκρις (για το μακρόστενο σχήμα της), Σχερία -επειδή η θεά Δήμητρα παρακάλεσε τον Ποσειδώνα να σταματήσει (σχειν) τις προσχώσεις του απέναντι ποταμού, για να μην ενωθεί το νησί με την απέναντι ακτή-, Φαιακία, Κόρκυρα (δωρικός τύπος), Κέρκυρα. Ο τύπος Κέρκυρα φαίνεται πως είναι ιλλυρικής προέλευσης, ενώ μπορεί να προέρχεται και από τη λέξη "Κέρκουρος" (ονομασία ελαφρού τύπου πλοίου, ή κάποιου ψαριού).
Τον Μεσαίωνα φαίνεται ότι επικράτησε η ονομασία Κορυφώ και εν συνεχεία Κορυφοί, απ' όπου προέρχεται το σημερινό Corfu/Corfou. Το 968 ο επίσκοπος Λιουτπράνδος της Κρεμόνας αναφέρει: "Ad Coriphus parvenimus". Το Κορυφώ πρέπει να προέκυψε από τις δύο βραχώδεις κορυφές που προβάλλουν επιβλητικά πάνω από την πόλη.
Έντονη ήταν η παράδοση, ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ., που ήθελε την Κέρκυρα ταυτισμένη με την ομηρική Σχερία, τη χώρα των Φαιάκων. Ο Ελλάνικος αναφέρει ότι ο Ποσειδώνας ερωτεύτηκε παράφορα τη νύμφη Κέρκυρα ή Κόρκυρα, κόρη του ποταμού Ασωπού, και την απήγαγε από το σπίτι της στη Βοιωτία. Την έφερε στο νησί, όπου και γεννήθηκε ο καρπός της σχέσης τους, ο Φαίακας.
Τεκμήρια ανθρώπινης παρουσίας στην Κέρκυρα απαντούν από την παλαιολιθική εποχή, αλλά και από τη νεολιθική εποχή έχουν βρεθεί σε διάφορες περιοχές λείψανα. Οι πρώτοι Έλληνες άποικοι που εγκαταστάθηκαν είναι από την Ερέτρια της Εύβοιας. Κατόπιν εγκαταστάθηκαν Κορίνθιοι με αρχηγό τον Χερσικράτη το 734 π.Χ. Μαζί με τη μητρόπολη της Κορίνθου ίδρυσε την Επίδαμνο, το σημερινό Δυρράχιο. Η Κέρκυρα, που ήταν αποικία της Κορίνθου, θέλησε να ανεξαρτητοποιηθεί. Αυτό ήταν ευκαιρία για την Αθήνα να εμπλακεί, παίρνοντας το μέρος της Κέρκυρας, γεγονός που αποτέλεσε μια από τις αιτίες του ξεσπάσματος του Πελοποννησιακού Πολέμου. Για μεγάλο χρονικό διάστημα έμεινε στην Κέρκυρα και ο Μέγας Αλέξανδρος, κατά τα νεανικά του χρόνια. Το νησί πολύ γρήγορα πέρασε στην κυριαρχία των Ρωμαίων, κατά τη σταδιακή εξάπλωσή τους προς ανατολάς. Πλήθος βαρβάρων πέρασαν και λεηλάτησαν το νησί κατά τη διάρκεια της Βυζαντινήςπεριόδου, λόγω του ότι ήταν προγεφύρωμα για τις απέναντι ηπειρωτικές ακτές και ήλεγχε την είσοδο της Αδριατικής. Βάνδαλοι και Οστρογότθοι, από τις ακτές της νότιας Ιταλίας, που ρήμαξαν στην κυριολεξία τις περιοχές αυτές, διατάραξαν την ειρηνική πορεία του νησιού μες στον χρόνο. Κατόπιν, ακολούθησαν Νορμανδοί, σκληροί βορειοευρωπαίοι, που την εποχή εκείνη είχαν κατακτήσει τη νότια Ιταλία και Σικελία. Ο αρχηγός τους Γυϊσκάρδος κατέκτησε την Κέρκυρα.
.JPG)
Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους και τη διανομή των Βυζαντινών εδαφών από τους κατακτητές, η Κέρκυρα περιήλθε στους Βενετούς, με διαστήματα επανάκτησής της από τους Έλληνες, αλλά και πάλι κατακτήθηκε από τους Ανδεγαυούς το 1267. Επανήλθαν οι Βενετοί το 1386, όταν και αρχίζει για την Κέρκυρα μια μακραίωνη περίοδος ενετοκρατίας που έδωσε το χρώμα και τον αέρα που ως σήμερα μπορούμε να διαπιστώσουμε. Αυτή την περίοδο, όπου το νησί γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη και οικονομική ευημερία, η πόλη της Κέρκυρας βρισκόταν μέσα στο φρούριο, αλλά έξω είχε απλωθεί μια νέα πόλη, ατείχιστη, όμως, με αποτέλεσμα να είναι εκτεθειμένη σε κάθε είδους επιδρομές αλλοφύλων. Αργότερα, για να αντιμετωπιστεί η οποιαδήποτε εχθρική ενέργεια αποτελεσματικά, δημιουργήθηκε μια τεράστια επίπεδη έκταση μπροστά από το φρούριο, η σημερινή πλατεία Σπιανάδα. Το 1431, για πρώτη φορά, εμφανίστηκαν Τούρκοι στο νησί και προσπάθησαν μάταια να το καταλάβουν.
Το 1537, Τούρκοι, υπό τον τρομερό αρχηγό του στόλου Βαρβαρόσσα, κατέστρεψαν την εκτός των τειχών πόλη και ρήμαξαν την κερκυραϊκή ύπαιθρο παίρνοντας 20.000 αιχμαλώτους. Το 1571 επανέρχονται οι Τούρκοι και πολιορκούν με μανία την πόλη χωρίς, τελικά, αποτέλεσμα, όμως το νησί καταστρέφεται σχεδόν ολοσχερώς. Ύστερα από αυτά τα γεγονότα, η Βενετία τειχίζει τη νέα πόλη με το λεγόμενο Νέο Φρούριο, προσπαθώντας να προστατέψει το νησί από τις επιδρομές των Τούρκων.
Το 1716, οι Τούρκοι επανήλθαν με πολυπληθή στρατό να καταλάβουν το νησί, αλλά, με την πολύ καλή άμυνα και εποπτεία του στρατάρχη Σούλενμπουργκ, και αυτή η πολιορκία δεν έφερε για τους Τούρκους τα ποθητά αποτελέσματα. Η Βενετία, παρότι άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στην Κέρκυρα, δεν κατάφερε να την προστατέψει επαρκώς, από τις μεγάλες σφαγές και καταστροφές των τουρκικών επιδρομών. Από το 1797 ως το 1799, η Κέρκυρα πέρασε στα χέρια των Γάλλων. Κατόπιν, υπήρξε μια ιδιότυπη Ρωσική κατοχή. Μετά από πολλές συζητήσεις μεταξύ των Ρώσων, αποφασίστηκε η ίδρυση της Επτανήσου Πολιτείας. Κατά την περίοδο αυτή η Κέρκυρα αναπτύσσει αξιόλογη δράση στον τομέα της τυπογραφίας, με την έκδοση πολλών βιβλίων, ελληνικών αλλά και άλλων, και πρωτοπορεί στην ελληνική επικράτεια.
Από το 1807, και ως το 1814, επέστρεψαν οι Γάλλοι του Ναπολέοντα στην Κέρκυρα και κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους έδωσαν χρώμα και μια αίσθηση γαλλική στην πόλη. Με την κατάρρευση των αυτοκρατορικών Γάλλων του Ναπολέοντα, αγγλικός στρατός καταλαμβάνει την Κέρκυρα το 1815 και παραμένει εκεί ως το 1864, όταν το νησί ενσωματώθηκε στην Ελλάδα μαζί με τα άλλα Επτάνησα.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών, η Κέρκυρα αποτέλεσε ένα από τα κυριότερα κέντρα υποδοχής Ελλήνων προσφύγων από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη (1922-1932).[2] Η έλλειψη δυνατότητας επαγγελματικής αποκατάστασης ήταν ο κυριότερος από τους λόγους οι οποίοι ανάγκασαν τους πρόσφυγες να φύγουν από αυτήν, αναζητώντας κάποιο καταλληλότερο μέρος, για οριστική εγκατάσταση, στην υπόλοιπη Ελλάδα. Έτσι, από τους 30.000 περίπου πρόσφυγες που κατέφυγαν στο νησί, μέχρι το 1930 απέμειναν περίπου 2.000.[3] Ανάμεσα στους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα ήταν και ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης.
Το 1923 υπήρξε κρίση στην Κέρκυρα. Με αφορμή τις δολοφονίες, από άγνωστους, Ιταλών στρατιωτών στα ελληνοαλβανικά σύνορα, οι οποίοι είχαν αποσταλεί προκειμένου να συμμετάσχουν ως μέλη της Διεθνούς Επιτροπής για τη διευθέτηση των προβλημάτων μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, η Φασιστική Ιταλία αιφνιδίως καταλαμβάνει την Κέρκυρα. Χάρις όμως στην Κοινωνία των Εθνών, το νησί απελευθερώνεται λίγες μέρες αργότερα.
Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Κέρκυρα, καταλαμβάνεται για δεύτερη φορά από τον Ιταλικό στρατό, το 1941. Το 1943 μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, η Κέρκυρα περνά στην Γερμανική ζώνη κατοχής, μέχρι την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας..
Αξιθεατα
| Πρόκειται για το φημισμένο νησί των Φαιάκων, προικισμένο από τη φύση με ειδυλλιακά τοπία, γοητευτικούς όρμους, εκτεταμένες παραλίες με άμμο, πευκοδάση, κυπαρίσσια. Αρχαιολογικοί χώροι, κάστρα, μοναστήρια, εκκλησίες, μουσεία, εξαιρετική αρχιτεκτονική στην πρωτεύουσα και παραδοσιακά χωριά στην ενδοχώρα καθώς και η άριστη τουριστική υποδομή έχουν δώσει στο νησί έναν κοσμοπολίτικο χαρακτήρα και την έχουν κάνει γνωστή σε όλο τον κόσμο. Πρωτεύουσα της Κέρκυρας είναι η πανέμορφη ομώνυμη πόλη. Η Παλαιά Πόλη έχει ενετική πολεοδομική διάταξη χτισμένη ανάμεσα σε δύο φρούρια και με ρομαντική φυσιογνωμία: Πλακόστρωτοι πεζόδρομοι, όμορφες πλατείες και νεοκλασικά, εκκλησίες και ιστορικά μνημεία. Η Νέα Πόλη, έχει καλή ρυμοτομία και απλώνεται πίσω από την Παλιά.  Τι να πρωτοπεί κανείς για την Κέρκυρα και για τα σημεία που μπορεί κανείς να επισκεφθεί... Εκκλησίες, Ορθόδοξες και Καθολικές, το κτίριο της Εβραϊκής Συναγωγής, το Παλαιό Φρούριο, η δημόσια κεντρική βιβλιοθήκη, μνημεία, ανάκτορα, η Ιώνιος Ακαδημία, η Ιώνιος Βουλή, το νέο φρούριο, το νησάκι Βίδο, η περιοχή του ανεμόμυλου, το πάρκο του Μον Ρεπό, το Κανόνι, το μοναστήρι της Παναγίας της Βλαχέρνας, το Ποντικονήσι, το μουσείο της Αντιβουνιώτισσας, μία σειρά από Συλλογές είναι επιγραμματικά μόνον μερικά από τα αξιοθέατα της πόλης της Κέρκυρας με τη φημισμένη πλατεία Ληστών.Μπορείτε να κολυμπήσετε στον Ανεμόμυλο, στο Μον Ρεπό και στο νησάκι Βίδο. Στον Άγιο Γεώργιο Αργυράδων που είναι τουριστικός οικισμός μπορείτε να επισκεφθείτε τα Λαγούδια, νησίδες κοντά στο ακρωτήρι Κόνστα, την περιοχή του Ισσού με κεδρόδασος, αμμοθίνες και αμμουδερή παραλία καθώς και τη λίμνη Κορισσίων που είναι υγροβιότοπος με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Από τον Άγιο Γεώργιο Αρμενάδων - Πάγων με την αμμώδη παραλία και τα κρυστάλλινα νερά μπορείτε να επισκεφθείτε το χωριό Αφιώνας, καθώς και τα χωριά Πρίνυλας, Αγρός και Καστελλάνοι, όπως και τον όρμο Τιμόνι. Στον Άγιο Γόρδιο βρίσκεται το Ορθολίθι που είναι εντυπωσιακός βράχος μέσα στη θάλασσα και από τον Άγιο Ματθαίο, που είναι από τα ωραιότερα χωριά της ενδοχώρας μπορείτε να επισκεφθείτε το μοναστήρι του Παντοκράτορα, το Πρινόδασος, το σπήλαιο της Γράβας και τους παραθεριστικούς οικισμούς Παραμόνας και Πρασούδι.  Από τον Άγιο Στέφανο Αυλιωτών μπορείτε να επισκεφθείτε το χωριό Αυλιώτες και τα νησάκια Διαπλό και Διάκοπο και από τις Αλυκές μπορείτε να επισκεφθείτε το χωριό Ποταμός και Εβρόπουλοι.Τα Άνω και Κάτω Παυλιάνα είναι όμορφα χωριά με παραδοσιακό χρώμα και θέα στη γύρω περιοχή και η Άνω Γαρούνα είναι από τα παλαιότερα χωριά του νησιού. Η διαδρομή Άνω Κορακιάνα - Σωκράκι - Ζυγός θα σας ενθουσιάσει εάν επισκεφθείτε την Άνω Κορακιάνα που έχει μακρά παράδοση στη χορωδιακή μουσική και τα μουσικά σύνολα. Από το μεσόγειο χωριό Αργυράδες μπορείτε να επισκεφθείτε τους παραλιακούς οικισμούς Μπούκαρης και Πετρίτη και από τον παραθαλάσσιο τουριστικό οικισμό Αρίλλας μπορείτε να επισκεφθείτε τα νησάκια Κράβη και Βαρκούλες. Η Αχαράβη είναι τουριστικό θέρετρο απλωμένο σε πεδινή έκταση. Από εκεί μπορείτε να επισκεφθείτε τον υδροβιότοπο της λιμνοθάλασσας Αντινιώτη, τα Σπυριδωνήσια και τον παραδοσιακό οικισμό της Περίθειας καθώς και το χωριό Επίσκεψη, από τα παλαιότερα του νησιού με όμορφα σπίτια. Το Γαστούρι είναι γραφικό χωριό που διατηρεί αναλλοίωτα δείγματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Σε αυτό αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε την πηγή της αυτοκράτειρας Ελισάβετ, την ποτοποιεία Βασιλάκη και τα χωριά Άγιοι Δέκα και Άγιος Προκόπιος. Παραδοσιακός τουριστικός οικισμός είναι και η Γλυφάδα στην οποία μπορείτε να επισκεφθείτε το μοναστήρι της Παναγίας Μυρτιώτισσας. Πολυσύχναστο τουριστικό κέντρο με μαρίνα είναι τα Γουβιά όπου μπορείτε να γνωρίσετε από κοντά τα ενετικά Νεώρια και τον οικισμό Δανίλλια. Με πολλές ξενοδοχειακές μονάδες, όμορφη ακρογιαλιά, τα Δασιά αποτελούν πολυσύχναστο τουριστικό κέντρο και η παραλία του οικισμού ενδείκνυται για κολύμπι. Η Δαφνίλα και το Κομμένο είναι όμορφες τουριστικές περιοχές με πράσινο και μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Οι Έρμονες είναι τουριστικός οικισμός και εκεί μπορείτε να γνωρίσετε το λιβάδι του Ρόπα με όμορφη εκτεταμένη πεδιάδα και καλλιέργειες, καθώς και τα χωριά Γιαννάδες, Μάρμαρο και Κανακάδες. Γεμάτος νεανικά στέκια είναι ο Κάβος, πολυσύχναστο τουριστικό θέρετρο με εκτεταμένη αμμουδερή παραλία. Στον Κάβο θα σας εντυπωσιάσει το ακρωτήρι Ασπρόκαβος που έχει χαρακτηριστικούς άσπρους βράχους και από τον Κάβο μπορείτε να επισκεφθείτε την περιοχή Μικρό Νησί, που είναι γραφικός κόλπος με αμμουδερή παραλία, καθώς και τα χωριά Νεοχώρι, Παλαιοχώρι και Κρητικά. Κοσμοπολίτικο θέρετρο και λιμάνι είναι η Κασσιόπη, περιοχή του οποίου είναι ο Άγιος Στέφανος Σινιών, καθώς και ο όρμος Βουρλιάς (Αυλάκι) και η νησίδα Περιστέρι. Με αξιόλογο δείγματα αρχιτεκτονικής η Κάτω Γαρούνα είναι παραδοσιακό χωριό και η Λευκίμμη έχει αξιόλογη καλλιτεχνική παράδοση.  Το Κοντόκαλι και η Μεσογγή είναι πολυσύχναστα τουριστικά κέντρα. Στη Μεσογγή ένα γραφικό ποταμάκι διασχίζει τον οικισμό. Από τη Μεσογγή αξίζει τον κόπο να επισκεφθείτε τα χωριά Άγιος Δημήτριος, Χλομός και Χλοματιανά. Τα Μοραΐτικα έχουν πολλές ξενοδοχειακές μονάδες και σε λόφο πάνω από τα Μοραΐτικα βρίσκεται ο τόπος που γεννήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας, το χωριό Επισκοπιανά. Οι Μπενίτσες, το Νησάκι, το Καλάμι, το Πέραμα, το Περιβόλι, το Πυργί, η Ρόδα, το Σιδάρι, το Ύψοςείναι πολυσύχναστα τουριστικά θέρετρα της Κέρκυρας με ξεχωριστές ομορφιές.Η Παλαιοκαστρίτσα είναι κοσμοπολίτικο θέρετρο, σε περιοχή εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς. Από την Παλαιοκαστρίτσα μπορείτε να επισκεφθείτε τα χωριά Δουκάδες, Λιαπάδες, Λάκωνες, Μακράδες, Κρήνη. Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε την ποτοποιεία Μαυρομμάτι όπου θα έχετε τη δυνατότητα να δοκιμάσετε προϊόντα με βάση το τοπικό ποτό της Κέρκυρας, το κουμ κουάτ, γλυκά, κρασί και ούζο. Στο Πέραμα βρίσκεται και η λιμνοθάλασσα Χαλκιοπούλου ενώ από το μεσόγειο Κεφαλοχώρι Περιβόλι μπορείτε να επισκεφθείτε το γραφικό χωριό Βιταλάδες καθώς και τον παραθεριστικό οικισμό Γάρδενος. Μπορείτε να απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα από τη θέση Λόγκας του χωριού Περουλάδες. Από το χωριό Σιναράδες μπορείτε να επισκεφθείτε το Πέτρινο Πηγάδι, τον ορμίσκο Γιαλισκάρι και τη θέση Αερόστατο με υπέροχη θέα στον Άγιο Γόρδιο. Το μοναστήρι του Υψηλού Παντοκράτορα, στην κορυφή του ομώνυμου όρους βρίσκεται στο ορεινό χωριό Στρινύλας. Γύρω από την Κέρκυρα βρίσκεται το Βίδο, τα Διαπόντια νησιά, η Ερεικούσσα, το Μανθράκι και ο Φανός. Αν επισκεφθείτε την Κέρκυρα αγοράστε κουμ κουάτ - γλυκό και λικέρ -, ούζο, μάντολες, μαντολάτα, γλυκά κουταλιού, κεραμικά, υφαντά και ξυλόγλυπτα. Η Κέρκυρα φημίζεται για την παστιτσάδα, το σοφρίτο, το μπουρδέτο, το μπιάνκο και το σαβόρο. Σε περιοχές της Κέρκυρας μπορείτε να δοκιμάσετε συκωταριά κρασάτη με μάραθο, αγριογούρουνο, στρουθοκάμηλο, ελάφι, λαγό στιφάδο και τσίχλες. |
ία Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής Ιστορίας.
Μπροστά στο Κανόνι βρίσκεται το, πιθανότατα, πλέον φημισμένο αξιοθέατο της Κέρκυρας, το νησάκι όπου βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας των Βλαχερνών, το οποίο συνδέεται με τη στεριά μέσω μιας στενής λωρίδας γης. Λίγο μακρύτερα, αλλά σαφώς ευδιάκριτο, στέκεται το ξακουστό Ποντικονήσι, πάνω στο οποίο βρίσκεται μια μικρή εκκλησία, του Παντοκράτορα, του 11ου-12ου αιώνα. Επίσης, σημαντικό αξιοθέατο αποτελούν και τα Ανάκτορα Μιχαήλ και Γεωργίου (γεωργιανού ρυθμού), από τα ωραιότερα ανάκτορα που άφησε πίσω της η Αγγλοκρατία. Παραδοσιακά πιάτα της κερκυραϊκής κουζίνας είναι η «παστιτσάδα», το «σοφρίτο» και το «μπουρδέτο». Η πόλη της Κέρκυρας έχει πληθυσμό 28.185 κατοίκους (απογραφή 2001) και είναι ένα από τα πιο παλιά αστικά κέντρα της Ελλάδας. Πολιούχος της πόλης είναι ο Άγιος Σπυρίδων Τριμυθούντος, το άφθορο σκήνωμα του οποίου φιλοξενείται στον ομώνυμο ναό, έναν ναό με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Κάθε χρόνο τον επισκέπτονται χιλιάδες έλληνες επισκέπτες, από πολλά μέρη, αλλά και πλήθος ξένων.
.JPG){kind=link}
Στο παρελθόν, ο Δήμος Κερκυραίων ήταν ο πολυπληθέστερος δήμος της Κέρκυρας, καθόσον περιλάμβανε όλη την πόλη της Κέρκυρας, η οποία είναι και η έδρα του (τωρινού) Δήμου Κέρκυρας, ο οποίος αποτελεί δήμο της Περιφέρειας Ιονίων Νησιών και συστάθηκε το 2011 με το πρόγραμμα Καλλικράτης. Στην Κέρκυρα απαντούν ενετικά αρχοντικά και κτίρια υδροχρωματισμένα με το παραδοσιακό κερκυραϊκό χρώμα τής ώχρας. Υπάρχει πλήθος εκκλησιών, οι σπουδαιότερες από τις οποίες είναι η Καθολική Μητρόπολη των Αγίων Ιακώβου και Χριστοφόρου, η Ανατολική Μητρόπολη της Παναγίας Σπηλιωτίσσης και η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος. Έχει ιστορικά κτίρια, όπως η Αγγλική Αρμοστεία, το εξαιρετικό συγκρότημα των Ανακτόρων του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και του Αγίου Γεωργίου, όπου στεγάζεται το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης της Κέρκυρας, το μοναδικό μουσείο στην Ελλάδα που είναι αφιερωμένο στην τέχνη και τις αρχαιότητες της Άπω Ανατολής και της Ινδίας, το Λιστόν, το μέγαρο Καποδίστρια, το μητροπολιτικό μέγαρο, το μέγαρο της Αναγνωστικής Εταιρείας Κερκύρας, το μέγαρο της παλαιάς Ιονικής Τράπεζας, το περίφημο Θέατρο Σαν Τζάκομο και σημερινό Δημαρχείο, το μέγαρο της Ιονίου Βουλής, καθώς και το μέγαρο της Ιονίου Ακαδημίας, όπου στεγάζεται η Πρυτανεία του Ιόνιου Πανεπιστήμιου.
Η πόλη διαθέτει όλες τις σύγχρονες υπηρεσίες: τράπεζες, αστυνομία, στρατολογία, δημοτικές υπηρεσίες, σταθμούς τηλεοράσεως και ραδιοφώνων, διεθνές λιμάνι, καθώς και αεροδρόμιο κατάλληλο για αεροσκάφη κάθε είδους. Είναι έδρα του Ιόνιου Πανεπιστήμιου, της Νομαρχίας Κέρκυρας και της Περιφέρειας Ιόνιων Νησιών.